Ζαΐρης Εμμανουήλ (1876 ή 1878 Αλικαρνασσός – 1948 Μύκονος)
«Οι ψαράδες»
Στα πλαίσια του πολιτιστικού προγράμματος "Παραδοσιακά επαγγέλματα - ένα ταξίδι στον χρόνο" ασχοληθήκαμε με την παρατήρηση έργων τέχνης που είχαν ως στόχο την κριτική σκέψη των μαθητών. Έτσι διαλέξαμε ν’ ασχοληθούμε με τα εξής εικαστικά έργα:
-> «Οι Ψαράδες», Εμμανουήλ Ζαΐρης
-> «Κουλουροπώλης» , Θεόφιλος Χατζημιχαήλ
Η παρατήρηση των παρακάτω έργων τέχνης βασίστηκε σε κάποιες από τις τεχνικές σκέψης και παρατήρησης (thinking routines)του Visible thinking και του Artful thinking του Project Zero.
•Η παρατήρηση αυτών των έργων τέχνης έδωσε αφορμή για μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση στην τάξη όχι μόνο για τα παραδοσιακά επαγγέλματα αλλά και γενικά για το ρόλο του επαγγέλματος, της δουλειάς στη ζωή του ανθρώπου. Συζητήσαμε κατά πόσο κάποια επαγγέλματα είναι άμεσα εξαρτημένα με τη φύση (π.χ ψαράδες) και γιατί η καταστροφή του περιβάλλοντος επηρεάζει το επάγγελμα κάποιων ανθρώπων. Αυτό το ερώτημα έφερε το εξής ερώτημα: Γιατί καταστρέφει ο άνθρωπος το περιβάλλον αφού ωφελείται από αυτό; Ως που μπορεί να φτάσει η απληστία του ανθρώπου;
•Ας δούμε ποιες τεχνικές σκέψης και παρατήρησης χρησιμοποιήσαμε και πού καταλήξαμε τελικά !
•Και για τους δύο πίνακες χρησιμοποιήθηκαν οι τεχνικές σκέψης «Βλέπω» – «Σκέφτομαι» – «Αναρωτιέμαι» αλλά και το «Τι συμβαίνει εδώ;» – «Τι παρατηρείς για να το πεις αυτό;»
•Επιπλέον στον πίνακα «Οι ψαράδες», χρησιμοποιήθηκε η τεχνική «Αρχή – Μέση – Τέλος» και ζητήθηκε από τους μαθητές να γράψουν μια ιστορία, σκεπτόμενοι το εξής: «Αν ο πίνακας είναι η μέση μιας ιστορίας, ποια θα ήταν η αρχή της; Ποιο το τέλος της;»
-> «Οι Ψαράδες», Εμμανουήλ Ζαΐρης
-> «Κουλουροπώλης» , Θεόφιλος Χατζημιχαήλ
Η παρατήρηση των παρακάτω έργων τέχνης βασίστηκε σε κάποιες από τις τεχνικές σκέψης και παρατήρησης (thinking routines)του Visible thinking και του Artful thinking του Project Zero.
•Η παρατήρηση αυτών των έργων τέχνης έδωσε αφορμή για μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση στην τάξη όχι μόνο για τα παραδοσιακά επαγγέλματα αλλά και γενικά για το ρόλο του επαγγέλματος, της δουλειάς στη ζωή του ανθρώπου. Συζητήσαμε κατά πόσο κάποια επαγγέλματα είναι άμεσα εξαρτημένα με τη φύση (π.χ ψαράδες) και γιατί η καταστροφή του περιβάλλοντος επηρεάζει το επάγγελμα κάποιων ανθρώπων. Αυτό το ερώτημα έφερε το εξής ερώτημα: Γιατί καταστρέφει ο άνθρωπος το περιβάλλον αφού ωφελείται από αυτό; Ως που μπορεί να φτάσει η απληστία του ανθρώπου;
•Ας δούμε ποιες τεχνικές σκέψης και παρατήρησης χρησιμοποιήσαμε και πού καταλήξαμε τελικά !
•Και για τους δύο πίνακες χρησιμοποιήθηκαν οι τεχνικές σκέψης «Βλέπω» – «Σκέφτομαι» – «Αναρωτιέμαι» αλλά και το «Τι συμβαίνει εδώ;» – «Τι παρατηρείς για να το πεις αυτό;»
•Επιπλέον στον πίνακα «Οι ψαράδες», χρησιμοποιήθηκε η τεχνική «Αρχή – Μέση – Τέλος» και ζητήθηκε από τους μαθητές να γράψουν μια ιστορία, σκεπτόμενοι το εξής: «Αν ο πίνακας είναι η μέση μιας ιστορίας, ποια θα ήταν η αρχή της; Ποιο το τέλος της;»
Αρχή –Μέση – Τέλος
(αν ο πίνακας ήταν η μέση μιας ιστορίας, ποια θα ήταν η αρχή, ποιο το τέλος της ιστορίας;)
(αν ο πίνακας ήταν η μέση μιας ιστορίας, ποια θα ήταν η αρχή, ποιο το τέλος της ιστορίας;)
Η ιστορία της εικόνας (ενδεικτικά δημοσιεύεται μόνο ένα μέρος...)
Κάποτε υπήρχαν πέντε ψαράδες, φίλοι μεταξύ τους, οι οποίοι σε κάθε ανατολή του ήλιου κατευθύνονταν προς την παραλία για δουλειά. Είτε ψάρευαν από τη στεριά, είτε από τη βάρκα τους. Όμως μερικές φορές, ο ένας από αυτούς είχε κάποιες διαφωνίες με τους άλλους.
"Καλύτερα, για το δικό σας συμφέρον, να πετάτε τα σκουπίδια στον κάδο, ούτως ή άλλως γιατί να αναγκάζομαι εγώ να τα μαζεύω;" τους έλεγε.
"Δε σε υποχρεώσαμε να ταλαιπωρείσαι μαζεύοντας τα σκουπίδια. Δική σου επιλογή ήταν. Εμείς πάντως δεν μπορούμε να κάνουμε βόλτες διαρκώς μέχρι τον κάδο ! Έχουμε διάφορα πράγματα να κάνουμε" ήταν η συνηθισμένη απάντηση.
"Μολύνοντας το περιβάλλον και χωρίς να νοιάζεστε γι'αυτό, θα καταλήξετε άνεργοι ! Η δουλειά μας εξαρτάται απ' αυτό και αν δεν το σεβόμαστε, δε θα υπάρχει ζωή στη θάλασσα ! Τώρα που δεν είναι αργά, είναι ευκαιρία για μια καινούρια αρχή" εξήγησε. (...)
Δήμητρα Τ.
Κάποτε υπήρχαν πέντε ψαράδες, φίλοι μεταξύ τους, οι οποίοι σε κάθε ανατολή του ήλιου κατευθύνονταν προς την παραλία για δουλειά. Είτε ψάρευαν από τη στεριά, είτε από τη βάρκα τους. Όμως μερικές φορές, ο ένας από αυτούς είχε κάποιες διαφωνίες με τους άλλους.
"Καλύτερα, για το δικό σας συμφέρον, να πετάτε τα σκουπίδια στον κάδο, ούτως ή άλλως γιατί να αναγκάζομαι εγώ να τα μαζεύω;" τους έλεγε.
"Δε σε υποχρεώσαμε να ταλαιπωρείσαι μαζεύοντας τα σκουπίδια. Δική σου επιλογή ήταν. Εμείς πάντως δεν μπορούμε να κάνουμε βόλτες διαρκώς μέχρι τον κάδο ! Έχουμε διάφορα πράγματα να κάνουμε" ήταν η συνηθισμένη απάντηση.
"Μολύνοντας το περιβάλλον και χωρίς να νοιάζεστε γι'αυτό, θα καταλήξετε άνεργοι ! Η δουλειά μας εξαρτάται απ' αυτό και αν δεν το σεβόμαστε, δε θα υπάρχει ζωή στη θάλασσα ! Τώρα που δεν είναι αργά, είναι ευκαιρία για μια καινούρια αρχή" εξήγησε. (...)
Δήμητρα Τ.
Για να δείτε τ'αποτελέσματα των όσων πετύχαμε με την παρατήρηση των έργων τέχνης αλλά και με όλες τις υπόλοιπες δράσεις μας, πατήστε το παρακάτω κουμπί.